Cliëntgerichte psychotherapie: update van een veelzijdige experiëntiële benadering
Mia Leijssen
SAMENVATTING
Cliëntgerichte psychotherapie kent verschillende substromingen waarvan de werkzaamheid
empirisch onderbouwd is: de refl ectieve of klassieke rogeriaanse psychotherapie,
de experiëntiële benadering met focussen en emotiegerichte therapie, de
interactionele of interpersoonlijke therapie, de existentiële of zingevingstherapie en
de positieve of existentieel welzijn-therapie. Telkens wordt de therapeutische relatie
aangepast aan de problematiek in het hier en nu, aan kinderen en volwassenen met
uiteenlopende cognitieve vermogens, aan partners, gezinnen en groepen. Cliëntgerichte
psychotherapie zet innovatieve methoden in om bewustwording en verandering
te bereiken; lichamelijke belevingen, emoties, cognities en acties worden met elkaar in
overeenstemming gebracht en hinderende mechanismen worden directief aangepakt.
Bestaans- en zingevingsvragen krijgen erkenning en talenten worden gestimuleerd.
Rekening houdend met diagnostische kennis en behandelprotocollen, schept zij ruimte
voor onverwachte wendingen waarmee de unieke cliënt de therapeut uitnodigt tot
flexibiliteit in een snel evoluerend hulpverleningslandschap.
Referentie: Tijdschrift Klinische Psychologie, 2015, 45(2), 98-113
(Niet) vergeten te meten: de Nederlandstalige Wechsler Memory Scale – Vierde Editie (WMS-IV-NL)
Zita Bouman, Marc Hendriks, Joëlle Dek, Roy Kessels, Albert Aldenkamp
SAMENVATTING
Internationaal is de Wechsler Memory Scale (WMS) een van de meest gebruikte
geheugenbatterijen. De recentste versie, de Wechsler Memory Scale – Fourth Edition
(WMS-IV; Wechsler, 2009), is recent bewerkt en genormeerd voor het gebruik in
Nederland: de Nederlandse Wechsler Memory Scale – Vierde Editie (WMS-IV-NL;
Hendriks, Bouman, Kessels, & Aldenkamp, 2014). In dit artikel beschrijven we de inhoud
van de WMS-IV-NL, staan we stil bij het gebruik van verkorte versies en gaan we
in op de interpretatie van deze uitgebreide geheugenbatterij.
Referentie: Tijdschrift Klinische Psychologie, 2015, 45(2), 115-127
Tijdschrift Klinische Psychologie: resultaten van de lezersenquête
Frederik Houben, Johan Vereycken, Laurence Claes
SAMENVATTING
Van 20 augustus tot en met 31 oktober 2014 werd een online enquête gehouden onder
de lezers van het Tijdschrift Klinische Psychologie (TKP). In deze bijdrage worden de belangrijkste
uitkomsten samengevat en besproken. De lage responsratio (12,7%) noopt
tot een voorzichtige interpretatie van de resultaten. Over het geheel genomen, krijgt
het tijdschrift op inhoudelijk en vormelijk vlak goede cijfers. De wetenschappelijke
artikelen en de boekenrubriek worden het meest geapprecieerd; de rubriek ‘Romans/
cultuur’ scoort het laagst. De respondent oordeelt dat beroepsbelangen, casuïstiek en
psychotherapie onderbelicht worden in het TKP en waardeert vooral de informatieve
waarde, het actualiteitsgehalte en de wetenschappelijke kwaliteit van het tijdschrift.
Voor de aspecten diepgang en praktijkgerichtheid worden gemiddeld lagere cijfers
gegeven. Alle vormaspecten van het TKP krijgen een goede waardering. De digitale
toegang van het TKP op de website van de uitgeverij Acco is een pijnpunt: die mogelijkheid
is amper bekend bij de respondent en wordt als gebruiksonvriendelijk ervaren.
Ten slotte verkiest de lezer voor de toekomst een combinatie van een papieren versie
van het TKP met een digitale toegang.
Referentie: Tijdschrift Klinische Psychologie, 2015, 45(2), 128-141
Meldingsrecht of meldingsplicht? De nieuwe deontologische code en de grenzen van het beroepsgeheim
Koen Korevaar
Op 16 mei 2014 verscheen een koninklijk besluit, waarin de ‘plichtenleer’ van de psycholoog wordt beschreven. Deze deontologische code zal door de tuchtraad van de psychologencommissie worden gebruikt bij de behandeling van klachten. De nieuwe code is gebaseerd op de deontologische code van de Belgische Federatie van Psychologen (BFP, 2004). Daarnaast bevat zij artikelen over het beroepsgeheim.
De nieuwe deontologische code roept vooral de vraag op of de psycholoog in bepaalde gevallen een plicht heeft om zijn beroepsgeheim te doorbreken. Daarom richt deze bijdrage zich vooral op artikel 12 van de code, waarin een meldplicht beschreven wordt. In deze bijdrage wordt aangetoond dat het spreken over een meldingsplicht nieuw is ten opzichte van veel eerdere wetgeving. Hoewel uiteindelijk de tuchtraad van de psychologencommissie dit artikel moet toepassen en daarmee de reikwijdte van dit artikel bepaalt, beoogt deze bijdrage psychologen toch al bewust te maken van de implicaties van dit artikel.
Referentie: Tijdschrift Klinische Psychologie, 2015, 45(2), 77-82
Spijt waarvan? Een black-out hebben, de schuld krijgen en het niet begrijpen
Harald Merckelbach, Kim Van Oorsouw
Referentie: Tijdschrift Klinische Psychologie, 2015, 45(2), 83-90
Gedragstherapieën 'in de praktijk'?
Hanne Daems, Tess Govaert, Karel Mampuys, An Minnart, Tine Timmermans, Sarah Vanderstraeten
Referentie: Tijdschrift Klinische Psychologie, 2015, 45(2), 91-97