Research Domain Criteria (RDoC). Naast een categoriale ook een dimensionele transdiagnostische benadering van psychopathologie: een uitdaging voor de nieuwe Interuniversitaire Permanente Vorming Klinische Psychodiagnostiek, optie volwassenen 

Laurence Claes, Imke Baetens, Tinne Cuypers, Mark Schittekatte, Chris Schotte, Marie Vandekerckhove, Johan Vereycken, Rudi De Raedt

| Tijdschrift Klinische Psychologie, 2016, 46(4), 246-252 |

Als reactie op de beperkingen van het categoriale Diagnostic and Statistical Manual (DSM)-
systeem (American Psychiatric Association [APA], 2013) voor de classificatie en diagnostiek
van psychische stoornissen (Frances, 2013) heeft het National Institute of Mental Health
(NIMH), een gerenommeerd Amerikaans onderzoeksinstituut dat fondsen verstrekt ten behoeve
van wetenschappelijk onderzoek, een nieuw dimensionaal kader voorgesteld waarin
men op zoek gaat naar processen die aan meerdere psychische stoornissen ten grondslag
kunnen liggen (Insel et al., 2010). Hierbij wordt gezocht naar convergerende patronen tussen
neurale, genetische, gedrags- en cognitieve benaderingen (Sanislow et al., 2010). Het
conceptualiseren van probleemgedrag op basis van dergelijke convergerende patronen heeft
implicaties voor de diagnostiek, die dan naast de beschrijving van stoornissen ook de processen
die eraan ten grondslag liggen in kaart kan brengen. In wat volgt, bespreken we eerst
de beperkingen van het DSM-kader, om nadien het dimensionale Research Domain Criteria
(RDoC)-model voor te stellen.