Dankzij een zorgvuldig samengesteld programma konden deelnemers zich verdiepen in de wereld van emoties en emotieregulatie. De lezingen en workshops boden een mix van wetenschappelijke inzichten, praktische tools en ruimte voor reflectie.
Naast de inhoudelijke sessies bood de studiedag opnieuw kansen om collega’s te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen. Het netwerkmoment zorgde voor levendige gesprekken en nieuwe verbindingen.
Bedankt
VVKP wil alle sprekers, deelnemers en organisatoren van harte bedanken. Jullie enthousiasme en betrokkenheid maken het verschil en tonen de kracht van onze beroepsgroep.
Wij kijken ernaar uit om jullie volgend jaar opnieuw te verwelkomen voor een nieuwe editie.
Een afsluitend gedicht
Bewegend, vloeiend, veranderlijk —
shapeshiftend, ongrijpbaar, vliedend,
voorbijgaand, glippend tussen vingers.
Overspoelend.
Strak omvattend, adembenemend.
Verstikkend, wurgend, drukkend —
tot je botten breken,
je ogen uit hun kassen springen.
Onzichtbaar.
Klein, verstopt, nauwelijks daar.
Schimmig als een splinter,
ogen neergeslagen,
adem ingehouden.
Verwarrend.
Een valse noot.
Ontredderd, ongepast, buitensporig.
Jij: de olifant tussen porseleinen scherven —
opengesperde ogen, verstijfd.
Luid. Baldadig. Overdonderend.
Knetterend, explosief —
met elke vezel van je lijf,
de stem van een harpij.
Maar dan:
Uitreikend, ontdekkend, zichtbaar.
Durvend.
Erkenning zoekend, vragend,
verbindend, versterkend.
Samen.
(Geschreven door Kathleen Raskin, als slot van de studiedag)
Enkele sfeerbeelden
