Stefan Kempke, Liesbet Vanhoof, Eline Coppens, Philippe Persoons
| Tijdschrift Klinische Psychologie, 2016, 46(2), 109-120 |
SAMENVATTING
Het chronischevermoeidheidssyndroom (CVS) maakt deel uit van een ruimere groep
van functioneel somatische syndromen en wordt gekenmerkt door aanhoudende vermoeidheid
die niet verklaard kan worden door een medische of psychiatrische aandoening.
Hoewel er nog veel onduidelijkheid bestaat, wijst onderzoek in de richting van
een stressgebonden aandoening: het lichaam is niet meer in staat om op een adequate
wijze met stress/belasting om te gaan. Neurobiologisch onderzoek suggereert dat het
centrale stresssysteem bij CVS na een langdurende periode van chronische stress/overbelasting
uit balans is geraakt. Persoonlijkheidsfactoren en vroege negatieve levenservaringen
lijken hierbij een centrale rol te spelen. Na een korte inleiding waarin het
concept CVS wordt toegelicht, volgt een uitvoerige bespreking van het biopsychosociale
stressmodel van CVS. Vervolgens presenteren we een overzicht van het onderzoek
naar de rol van perfectionisme en vroege negatieve levenservaringen bij CVS. Ten
slotte staan we stil bij mogelijke behandelstrategieën voor patiënten met CVS.