Céline R. Gillebert, Hella Thielen
Tijdschrift Klinische Psychologie, 2022, 52(2), 126-134
Inleiding:
De afgelopen decennia hebben technologische innovaties onze samenleving ingrijpend veranderd. Waar we rond 1980 nog een vaste telefoon gebruikten om te bellen en een encyclopedie om informatie op te zoeken, was in 2020 93% van de Vlamingen in het bezit van een smartphone en gebruikte 98% wekelijks het internet (Vandendriessche, z.j.). Deze toenemende digitalisering heeft er niet alleen voor gezorgd dat we ons dagelijks leven efficiënter kunnen inrichten, ze heeft ook tot een omwenteling in de zorg geleid. Zo werden papieren dossiers vervangen door het elektronisch patiëntendossier, robots ontwikkeld om zorgverleners te ondersteunen en wearables ingezet om gezondheidsparameters op afstand te monitoren. Waar veel medische en paramedische disciplines deze technologische ontwikkelingen omarmden en de COVID-19-pandemie de digitalisering zelfs heeft versneld, is de werkwijze van de klinisch neuropsycholoog de afgelopen decennia vrijwel onveranderd gebleven. In deze bijdrage nemen we de neuropsychologische diagnostiek under review, en bespreken we de meerwaarde van technologie in de diagnostiek alsook de uitdagingen waar we als werkveld voor staan om de klinische praktijk te moderniseren.