13 reasons why: wetenschappelijke en klinische evidentie voor de catastrofale mortaliteitscijfers bij patiënten met een ernstige psychiatrische aandoening (EPA)

Kirsten Cathoor

| Tijdschrift Klinische Psychologie, 2019, 49(2), 97-107 |

Voor een ernstige psychiatrische aandoening (EPA) bestaat in de wetenschappelijke literatuur geen eenduidige omschrijving. In Nederland en Vlaanderen wordt een ernstige psychiatrische aandoening begrepen als een complexe, langdurige en invaliderende psychische problematiek met impact op het hele functioneren van de zieke persoon. De diagnostische categorieën die vaak aan EPA worden gekoppeld zijn: psychotische en bipolaire stoornissen, ernstige persoonlijkheidsstoornissen en dubbeldiagnoses met verslaving, maar ook een therapieresistente depressie en een autismespectrumstoornis kunnen onder deze noemer vallen. Bij personen met een EPA is de mortaliteit veel hoger dan in een gemiddelde populatie (Chang et al., 2011). Een grote Amerikaanse studie (Colton & Manderscheid, 2006) toonde aan dat het aantal sterfgevallen in een kwetsbare EPA-populatie tot vijfmaal hoger ligt. EPA-patiënten verliezen dertien tot dertig potentiële levensjaren. In deze bijdrage beschrijven we dertien oorzaken waarom mensen met een EPA eerder dreigen te overlijden. Het gaat om een arbitraire selectie van de auteur. De oorzaken staan niet noodzakelijk in volgorde van belangrijkheid, maar passen wel in het biopsychosociale kwetsbaarheidsmodel zoals dat in de huidige ggz wordt gebruikt.