Aandachtspunten voor de organisatie van de geestelijke gezondheidszorg voor ouderen

Luc Van de Ven

| Tijdschrift Klinische Psychologie, 2018, 48(4), 247-252 |

De geestelijke gezondheidszorg voor ouderen kent nog maar een korte geschiedenis. Toch zien we de laatste decennia tal van ontwikkelingen en nieuwe initiatieven in dit domein. En dat is zeker geen overdreven luxe: iedereen is zich bewust van de demografische realiteit met een enorme toename van het aantal senioren, met binnen deze groep een relatief gezien nog grotere toename van het aantal hoogbejaarden.

Uiteraard zijn er vele senioren die met volle teugen en zeer bewust met hun geliefden van het leven genieten. Maar daarnaast worstelen anderen met angsten of depressieve gevoelens; voor sommigen kan het besef van verminderde cognitieve functies extreem bedreigend zijn.

Vele zorgverleners beschouwen geestelijke gezondheidsproblemen als normale ouderdomsverschijnselen zodat een adequate behandeling achterwege blijft. Een accurate diagnose wordt bovendien nog bemoeilijkt door multimorbiditeit en polymedicatie.

Ondanks deze vaststellingen werden de ouderen in een aantal recente hervormingen van de geestelijke gezondheidszorg ‘vergeten’. Om deze leemten op te vullen, vroeg de Federale Overheidsdienst (FOD) Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en leefmilieu aan het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) om na te gaan of er in het buitenland modellen voor de zorgorganisatie bestaan die voldoen aan de specifieke behoeften van de geestelijke gezondheidszorg voor ouderen.